Το φάντασμα του 5ου Μνημονίου πλανάται ήδη πάνω από τη χώρα. Ας δούμε γιατί είναι αναπόφευκτο, εκτός κι αν μια Πολιτική Επανάσταση το αποτρέψει πριν από τα μέσα του 2021.
Πριν από δέκα χρόνια, για να διασώσουν τις γαλλογερμανικές τράπεζες, προσποιήθηκαν ότι το κράτος μας δεν χρεοκόπησε, ώστε να μπορέσουν να στείλουν 100 δισ. ευρώ των Ευρωπαίων φορολογούμενων στις εν λόγω τράπεζες μέσω της… πλατείας Συντάγματος.
Ο όρος που έθεσαν οι βουλευτές της κ. Μέρκελ για να συναινέσουν σε αυτή την κυνική μεταβίβαση τραπεζικών ζημιών ήταν η εξοντωτική λιτότητα για τους Ελληνες σε συνδυασμό με πλιάτσικο της δημόσιας και ιδιωτικής τους περιουσίας (π.χ. 14 αεροδρόμια τότε, αρπακτικά Ταμεία σήμερα).
Ετσι γεννήθηκε το 1ο Μνημόνιο και η μόνιμη λιτότητα. Αποτέλεσμα ήταν το εθνικό εισόδημα να μειωθεί κατά 26%, την ώρα που το χρέος αυξήθηκε από τα 300 στα 357 δισ. ευρώ. Η εμβάθυνση και μονιμοποίηση της γενικευμένης χρεοκοπίας απαιτούσε κάθε λίγο νέο μνημονιακό δάνειο, για να προσποιούνται ότι αποπληρωνόταν το προηγούμενο.
Σαν μια δεύτερη πιστωτική κάρτα που δίνεται για να αποπληρωθεί η πρώτη, και μια τρίτη για να αποπληρωθεί η δεύτερη, ήρθαν το 2ο και το 3ο Μνημόνιο – κάθε φορά με νέα εμβάθυνση της λιτότητας και της χρεοκοπίας. Κι επειδή η τρόικα ποτέ δεν χάνει την ευκαιρία να αποσπάσει από κάθε νέο Μνημόνιο κάτι που την ενδιαφέρει, χρησιμοποίησε:
-
το 2ο Μνημόνιο για να αλώσει, με τη βούλα του ελληνικού Κοινοβουλίου, τον κρατικό μηχανισμό θέτοντας τα δημόσια έσοδα, την περιουσία του Δημοσίου, τη στατιστική υπηρεσία και τον έλεγχο των τραπεζών στη δικαιοδοσία οργάνων (ΓΓΔΕ, ΤΑΙΠΕΔ, ΕΛΣΤΑΤ, ΤΧΣ) υπό τις προσταγές και δικαιοδοσία της,
-
το 3ο Μνημόνιο για να αποκομίσει τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο από την καθυπόταξη και τον ηθικό εξανδραποδισμό μιας κυβέρνησης της Αριστεράς που, συνθηκολογώντας, νομιμοποίησε και εμπέδωσε την άλωση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και των κρατικών θεσμών.
Το 4ο Μνημόνιο διέφερε σε δύο σημεία από τα προηγούμενα: επειδή το αφήγημα «μνημόνια τέλος» εξυπηρετούσε πολιτικά τόσο την τρόικα όσο και τα ελληνικά μνημονιακά κόμματα, ονομάστηκε «μετα-μνημόνιο». Πώς θα μπορούσαν όμως και να μιλάνε για «μετα-μνημόνιο» και να συνεχίσουν την προσποίηση ότι το χρεοκοπημένο κράτος αποπλήρωνε το χρέος του, όταν αυτό απαιτούσε νέο μνημονιακό δάνειο 130 δισ. ευρώ;
Για να μπορεί να σταθεί το νέο «μετα-μνημονιακό» αφήγημα, έπρεπε να βρεθεί εναλλακτική της τέταρτης πιστωτικής κάρτας. Σκαρφίστηκαν λοιπόν το εξής: για να μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν χρειαζόταν νέο δάνειο (νέα πιστωτική κάρτα), τα 30 δισ. θα μετακυλίονταν από το 3ο Μνημόνιο (το περίφημο «μαξιλαράκι»), ενώ τα επιπλέον 100 δισ. αποπληρωμών που έπρεπε να γίνουν ώς το 2031 απλά θα αναβάλλονταν για μετά το 2032.
Με άλλα λόγια, αντί για τέταρτη πιστωτική κάρτα, άλλαξαν τους όρους της τρίτης επεκτείνοντας την περίοδο αποπληρωμής για μια δεκαετία, χωρίς βέβαια να παγώσουν τους τόκους. Δεδομένου ότι αυτή η «διευκόλυνση» είχε ως όρο τη μονιμοποίηση της λιτότητας (πρωτογενές πλεόνασμα τουλάχιστον 2,2%) ώς το… 2060, το 4ο Μνημόνιο ήταν όχι μόνο σκληρότατο, αλλά και ετοιμόρροπο – καθώς με μαθηματική ακρίβεια η δυνατότητα αποπληρωμών θα κατέρρεε με την παραμικρή ύφεση.
Οπως και τα προηγούμενα, έτσι και το 4ο Μνημόνιο θα γεννούσε νομοτελειακά το 5ο με την πρώτη ένδειξη περαιτέρω μείωσης του εθνικού εισοδήματος. Το ΜέΡΑ25 ήταν το μοναδικό κόμμα που προέβλεπε ύφεση εντός του 2019 – κάτι που επιβεβαιώθηκε (μείωση ΑΕΠ τους τρεις τελευταίους μήνες του 2019 και τον Ιανουάριο του 2020). Με άλλα λόγια, οι μέρες του 4ου Μνημονίου ήταν μετρημένες πριν ακόμα φτάσει προ των πυλών ο κορωνοϊός.
Με τον κορονοϊό να δημιουργεί ύφεση -10% με -15% και έλλειμμα κρατικού προϋπολογισμού περί το -15%, η βαθιά αναδιάρθρωση του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού, είναι η μόνη εναλλακτική σ’ ένα 5ο Μνημόνιο καταστροφικότερο και του 1ου: χωρίς αυτήν το 2021/2 η τρόικα θα απαιτήσει μείωση του κρατικού ελλείμματος μέσω λιτότητας αντίστοιχης εκείνης του 1ου και 2ου Μνημονίου – δηλαδή νέα κοινωνική καταστροφή.
Ενώπιον αυτής της προοπτικής ο ενστερνισμός από τον κ. Μητσοτάκη του αιτήματος για ευρωομόλογο (δηλαδή πανευρωπαϊκό επιμερισμό του νέου χρέους) ήταν η «Τελευταία Μπλόφα» του. Οταν του το αρνήθηκαν, απλά το «ξέχασε» και έτσι έστρωσε τον δρόμο για την απάνθρωπη Νέα Λιτότητα που θα φέρει το 5ο Μνημόνιο από τα μέσα του 2021 και για χρόνια πολλά.
Το 2010 η κοινωνία μας βρέθηκε απροετοίμαστη. Αιφνιδιάστηκαν οι πολίτες και υπέκυψαν στην ενορχηστρωμένη επίθεση της τρόικας και τα όργανα βασανισμού της, τα τέσσερα συναπτά μνημόνια.
Το 2020 πια γνωρίζουμε. Αυτή τη φορά άγνοια δεν συγχωρείται. Το ΜέΡΑ25 καλεί σε παλλαϊκή συστράτευση που θα αποτρέψει το 5ο Μνημόνιο, η οποία όμως απαιτεί συμφωνία επί συγκεκριμένων σημείων:
-
Εως ότου αναδιαρθρωθεί βαθιά το ελληνικό δημόσιο χρέος και προχωρήσει στην πράξη ο επιμερισμός των βαρών της κρίσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, βέτο σε κάθε Eurogroup και σύνοδο κορυφής.
-
Κατάργηση του ζωτικού χώρου των αρπακτικών Ταμείων με κατάργηση του «Ηρακλή» και δίκαιη προστασία της λαϊκής κατοικίας και των μικρομεσαίων μέσω Δημόσιας Εταιρείας Αναδιάρθρωσης & Διαχείρισης Ιδιωτικών Χρεών.
-
Ούτε ένα ευρώ δημόσιου χρήματος σε τράπεζα χωρίς την κρατικοποίησή της. Σπάσιμο του τραπεζικού μονοπωλίου στις ηλεκτρονικές πληρωμές μέσω της ίδρυσης δωρεάν Δημόσιου Συστήματος Ηλεκτρονικών Πληρωμών.
-
Καθιέρωση Αξιοπρεπούς Βασικού Εισοδήματος, άμεση κατάργηση του καθεστώτος των «ενοικιαζόμενων» εργαζόμενων και συλλογικές συμβάσεις για όλους.
-
Αμεση κατάργηση προπληρωμών φόρων και βαθιά κουρέματα σε φόρους, ιδίως όσων χτυπήθηκαν από την καραντίνα.
-
Τα ορυκτά καύσιμα να μείνουν στα έγκατα της γης.
-
Αμεσο κλείσιμο όλων των «κλειστών κέντρων» συγκέντρωσης των μεταναστών.
Μόνο μια τέτοια συμφωνία μπορεί να φέρει την Πολιτική Επανάσταση που απαιτεί η ιστορική συγκυρία, όχι μια απλή κυβερνητική εναλλαγή που απλώς θα νομιμοποιήσει το 5ο Μνημόνιο με «προοδευτικό» πρόσημο.
Source