Κατά την επίσκεψή μας στη Μυτιλήνη είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά την καρδιά του προσφυγικού ζητήματος, να ακούσουμε ανθρώπους που έχουν δώσει το είναι τους σε αυτόν τον σκόπο, με προσωπικό κόστος, άλλους να δυσπιστούν και ακούσαμε ρεαλιστικούς προβληματισμούς για το εξαιρετικά πολυσύνθετο προσφυγικό πρόβλημα: τη μονιμοποίησή του ως αντίληψη, κάτι που προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία και δεύτερον, την πραγματική επίδραση του προσφυγικού στην τοπική οικονομία, προβληματισμοί ταμπού.
Συναντήσαμε υπέροχους ανθρώπους, όπως στο Mosaik, χώρος εκπαίδευσης κι ένταξης των προσφύγων,
και στο λεγόμενο Πίκπα, χώρο φιλοξενίας, παροχής υπηρεσιών φροντίδας και απασχόλησης των προσφύγων
γνωρίζοντας ανθρώπους που κάνουν καταπληκτική δουλειά, δίνοντας όλο τους το Είναι.
Και τέλος η επίσκεψη στη Μόρια, με τη διπλή σειρά συρματοπλεγμάτων και τις σκηνές πάνω στο χώμα έξω από το στρατόπεδο. Ένας χώρος για 2000 άτομα το πολύ που έχει αυτή τη στιγμή περίπου 7000.
Ας περάσουμε λοιπόν στις πολιτικές Διαπιστώσεις από την επίσκεψη στη Μυτιλήνη και στις Προτάσεις του ΜέΡΑ25 για τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος.
Διαπιστώσεις
Καταρχάς, η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας αποτελεί το ίδιο το πρόβλημα του προσφυγικού και όχι τη λύση του.
Χωρίς περιστροφές, πρόκειται για ένα διαρκές, συνειδητό έγκλημα που διαπράττει η ΕΕ με την συναίνεση και συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης.
-
Αποτρέπει στους πρόσφυγες να καταγράφονται ως τέτοιοι και τοποθετεί γραφειοκρατικά εμπόδια στους ίδιους και στους αρωγούς αυτών των ανθρώπων, διατηρώντας τους πρόσφυγες, τις οργανώσεις που δραστηριοποιούνται για αυτούς και τις τοπικές κοινωνίες στην αβεβαιότητα, μην επιτρέποντάς τους τον σχεδιασμό της ένταξης ή μη των ανθρώπων αυτών.
-
Ταυτόχρονα, αυτό που συμβαίνει είναι ο συνδιασμός της απίστευτης αλληλεγγυής υπέρ των προσφύγων με την απόγνωση των τοπικών κοινωνιών, τόσο των ελλήνων όσο και φυσικά των προσφύγων. Από τη μία μεριά έχουμε την προσχεδιασμένη εξαθλίωση αυτών των ανθρώπων ως μέσο αποτροπής νέων αφίξεων και απο την άλλη έχουμε μια εγκαθιδρυμένη έλλειψη αλληλεγγύης απέναντι στους κατοίκους της Λέσβου, της Χίου, των νησιών που δέχονται τις προσφυγικές ροές, τα οποία έχουν μετατραπεί σε νησιά φυλακές.
Προτάσεις
Οι προτάσεις μας είναι δύο, σε ελληνικό, πρακτικό επίπεδο και σε ελληνοευρωπαϊκό επίπεδο.
-
Σε ελληνικό επίπεδο προτείνουμε πανελλήνιο δίκτυο αλληλεγγύης υπέρ των προσφύγων, με τη δημιουργία ανθρώπινων υποδομών σε όλη την επικράτεια για την αξιοπρεπή φιλοξενία και διαβίωση των προσφύγων, για την σωστή υποδοχή αυτών των 50.000 ανθρώπων που ζητούν άσυλο.
-
Για την στάση της ελληνικής κυβέρνησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο προτείνουμε Κυβερνητική Ανυπακοή. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πρεπε να έχει υπογράψει ποτέ τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Τώρα απαιτείται η αφαίρεση της υπογραφής μας από αυτή τη κατάπτυση συμφωνία, κυβερνησητική ανυπακοή απέναντι σε μια κατ’επίφαση μεταναστευτική πολιτική που σκοτώνει την ίδια τη ψυχή της Ευρώπης και εξευτελίζει την έννοια του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Βέτο λοιπόν της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτή τη συμφωνία και φυσικά βέτο σε κάθε μιλιταριστική επίθεση που αναπαράγει το τραγικό προσφυγικό πρόβλημα.
Source