Το ΜέΡΑ25 καταγγέλει την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και απαιτεί την περιφρούρισή του από την πολιτεία

Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου είναι η αιχμή του δόρατος της κανονικοποίησης της αστυνομοκρατίας, της υποβάθμισης  του δημόσιου πανεπιστημίου, και της σταδιακής ιδιωτικοποίησής του (προς όφελος των ψευτο-κολλεγίων).  Σηματοδοτεί την κατάργηση της ουσιαστικής ακαδημαϊκής ελευθερίας – μιας ελευθερίας που πρέπει να προστατεύεται όχι μόνο από τα ΜΑΤ και κάθε μορφή βίας αλλά και από (α) την προλεταριοποίηση των διδασκόντων, και (β) την τυποποίηση της γνώσης . Το ΜέΡΑ25 καταψηφίζει την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και προτείνει την ενίσχυση και περιφρούρησή του μέσω ίδρυσης, σε κάθε πανεπιστήμιο, καλά οργανωμένης Υπηρεσίας Περιφρούρισης του Πανεπιστημιακού Ασύλου.

Κλέων Γρηγοριάδης: Η κατάργηση του ασύλου θα πετύχει ακριβώς τα αντίθετα από τους στόχους της. Μόλις η πρώτη διμοιρία των ματ μπει σε ένα αμφιθέατρο και κάνει χρήση χημικών, τότε ο πανικός και η ένταση θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να ζήσουμε το επόμενο εθνικό μας δράμα.
— ΜέΡΑ25 (@mera25_gr) August 7, 2019

Γ. #Βαρουφάκης: Υπάρχει μια γρήγορη κίνηση που πραγματικά θα έπληττε την ανομία στα πανεπιστήμια: καταργήστε την #ΔΑΠ! Την παράταξη που εκμεταλλεύεται και αναπαράγει την διαπλοκή των κακώς κειμένων στο δημόσιο πανεπιστήμιο γαλουχώντας έτσι τα μελλοντικά στελέχη της παράταξής σας.
— ΜέΡΑ25 (@mera25_gr) August 7, 2019

Από την ομιλία του Γιάνη Βαρουφάκη στη Βουλή (από 9’30”και μετά)

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Επειδή το προσωπικό είναι πολιτικό, όπως μας δίδαξε ο φεμινισμός, ξεκινώ καταθέτοντας προσωπική εμπειρία. (Βλ.σχετικό άρθρο εδώ) Ήταν Δεκέμβρης του 2009. Στο αμφιθέατρο του 5ου ορόφου της Νομικής Σχολής, στην Οδό Σίνα. Το ακροατήριο μικρό καθώς από την προηγούμενη σερνόταν η φήμη επικείμενων επεισοδίων. Κάπου στη μέση του μαθήματος παρατήρησα ότι τα μάτια των φοιτητών μαγνητίζονταν από το τζάμι της πόρτας. Πράγματι διακρίνονταν διάφορες φιγούρες με ρούχα παραλλαγής να κινούνται στον διάδρομο. Ενιωσα τον φόβο των δεκαοκτάχρονων φοιτητών μου. Τους έδωσα την επιλογή να φύγουμε ή να μείνουμε συνεχίζοντας το μάθημα ώστε να περιφρουρήσουμε το άσυλο με αυτό τον τρόπο. Δεν έφυγε κανείς. Εν τέλει, οι εισβολείς μπήκαν στην αίθουσα, μας απείλησαν και, μετά από έντονο διάλογο, αποχωρήσαμε.

Στον δρόμο αναρωτιόμουν: Αν ήμουν ο βασικός εκπρόσωπος του αστικού κράτους που στόχο έχει να καταργήσει στην πράξη το δημόσιο πανεπιστήμιο, να το υποβαθμίσει, να το μετατρέψει σε αποθήκη λανθάνουσας ανεργίας. Αν στόχος μου ήταν να καμφθούν οι αντιστάσεις της κοινωνίας στην ιδέα των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αν αποφάσιζα να τιμωρήσω τους φοιτητές που δεν έχουν τα χρήματα να σπουδάσουν στο εξωτερικό ή που, αν και τα έχουν, προτίμησαν το ελληνικό πανεπιστήμιο. Αν όλα αυτά ήταν αλήθεια, θα μπορούσα να σκαρφιστώ τίποτα αποτελεσματικότερο από αυτό που συνέβη σήμερα; Δεν ισχυρίζομαι ότι οι καταληψίες είναι εγκάθετοι. Απλά, διαπιστώνω την ειρωνεία του αμφισβητία που, ίσως άθελά του, εξυπηρετεί βέλτιστα τα σχέδια κατάργησης της έλλογης αμφισβήτησης. Αυτά όμως παθαίνει η αμφισβήτηση όταν τη θέση της σκέψης υποκαθιστά τη βία.

Μετά από μερικές μέρες δημοσιεύσα ένα άρθρο για το συμβάν στο οποίο κατέληγα στο συμπέρασμα: «Το άσυλο απαιτεί διαφύλαξη, γιατί αλλιώς μετατρέπεται σε ασυλία εκείνων που στρέφονται εναντίον του πανεπιστημιακού ασύλου.»

Κυρία Υπουργέ, κυρία Κεραμέως, σε τί θα βοηθούσε εκείνο το απόγευμα αν ο προκάτοχός σας είχε καταργήσει, όπως εσείς σήμερα κάνετε, το άσυλο; Σε τίποτα απολύτως.

Η πανεπιστημιακή διαδικασία δεν μπορεί να εξασφαλιστεί όσο δεν υπάρχει ένα καλά οργανωμένο σώμα περιφρούρισης του ασύλου: ένστολοι υπάλληλοι του πανεπιστημίου, με τα μέσα και την εκπαίδευση που απαιτείται για να προφυλάσσουν την ελευθερία διακίνησης ιδεών και την πανεπιστημιακή περιουσία, που να λογοδοτούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην διοίκηση του πανεπιστημίου– στις πρυτανικές αρχές και τους φοιτητικούς συλλόγους.

Πρώτη μέριμνα της πολιτείας θα έπρεπε να είναι η χρηματοδότηση της σύστασης αυτού του σώματος – το οποίο διαθέτουν όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου (με εξαίρεση τα δικά μας).

Φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, αν σας ενδιέφερε η εξασφάλιση του δημόσιου πανεπιστημίου και του ασύλου θα το είχατε κάνει, αντί να αντιγράφετε το μοντέλο Θάτσερ μετατροπής των ΤΕΙ σε πανεπιστήμια, χωρίς νέους πόρους και με αποσπάσεις καθηγητών 2βάθμιας εκπαίδευσης – κάτι που κάνει κακό στα ΤΕΙ χωρίς βοηθά τα ΑΕΙ. Χάσατε άλλη μια ευκαιρία αναβάθμισης του δημόσιου πανεπιστημίου, κάτι που σήμερα η ΝΔ σήμερα εκμεταλλεύεται εναντίον του δημόσιου πανεπιστημίου.

Το βαθύτερο νόημα του ασύλου που επιτηδείως αγνοεί η ΝΔ

Θέλω όμως τώρα να κλείσω πηγαίνοντας λίγο βαθύτερα στο νόημα του πανεπιστημιακού ασύλου. Το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν κατοχυρώνεται απλά και μόνο με την εξασφάλιση πως κανείς δεν θα σταματήσει τα λόγια να βγαίνουν από το στόμα σου.

Όταν μιλάμε για ακαδημαϊκή ελευθερία, για πανεπιστημιακό άσυλο, δεν μιλάμε μόνο για την ελευθερία από την βία ή την καταστολή. Δεν μιλάμε μόνο για την κατάργηση των περιορισμών. Μιλάμε και για κάτι άλλο, κάτι ακόμα πιο σημαντικό:

Μιλάμε για την παροχή εφοδίων, και χρόνου, ώστε η φοιτήτρια, η λέκτορας, η καθηγήτρια να τολμήσει να διανοηθεί να ξεπεράσει την αυτό-λογοκρισία. Να ξεπεράσει τον εαυτό της. Να υπερνικήσει τον μεγαλύτερο εχθρό της ελευθερίας σκέψης: τις κοινωνικές συμβάσεις μιας πατριαρχικής, συντηρητικής κοινωνίας που θέλει τους πανεπιστημιακούς καθωσπρέπει ανα-παραγωγούς προκαταλήψεων.

Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν αφορά λοιπόν μόνο την προστασία από τους κουκουλοφόρους, παρακρατικούς ή μη. Αφορά την εξασφάλιση οικοσυστήματος στο οποίο φύεται η επικίνδυνη, η δύσκολη γνώση. Κι αυτό απαιτεί ένα δημόσιο πανεπιστήμιο το οποίο να αντιστέκεται στις σειρήνες τόσο του κρατισμού όσο και των αγορών. Ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που, από την μία, προστατεύει τα δημόσια αγαθά – την περιουσία του – και τους ανθρώπους του αλλά, από την άλλη, τους εξασφαλίζει μη αγοραίους πόρους ώστε να μπορούν να σκέφτονται καλά και επικίνδυνα.

Έχει ενδιαφέρον ότι μια παράταξη που έχει κάνει σημαία της το ιδιωτικό πανεπιστήμιο ξεκινά με την νομοθετική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Δεν είναι τυχαίο. Μπορεί να μην το σκεφτήκατε συνειδητά όμως το υποσυνείδητό σας δουλεύει υπερωρίες κυρίες και κύριοι της ΝΔ.

Οραματίζεστε ιδιωτικά πανεπιστήμια που δεν θα υπάρξουν ποτέ. Ποιος ιδιώτης θα πλήρωνε σοβαρό μισθό σε πανεπιστημιακό για να διδάσκει 6 ώρες τη βδομάδα και να διαβάζει, να γράφει, να πειραματίζεται, να σκέφτεται – χωρίς να παράγει υπεραξία – τις υπόλοιπες 34 ώρες; Κανείς. Χάρβαρντ στην Ελλάδα δεν θα δημιουργηθεί γιατί απλά δεν έχουμε τους ολιγάρχες, τους robber barons, της Αμερικής. Ακόμα και οι λίγοι έλληνες ολιγάρχες που έχουν χρήματα προτιμούν να τα κάνουν χορηγία στο Χάρβαρντ.

Όχι. Όταν μιλάτε για ιδιωτικά πανεπιστήμια μιλάτε για την χορήγηση ισοτιμίας στα πτυχία των υπαρχόντων κολλεγίων – εκείνων που εκμεταλλεύονται εξαιρετικούς νέους επιστήμονες που δέχονται να διδάσκουν 30 ώρες τη βδομάδα – κάτι που σε 2 ή 3 χρόνια τους έχει εξοντώσει ακαδημαϊκά.

Ακαδημαϊκή ελευθερία δεν σημαίνει απλά να έχεις το δικαίωμα να μιλάς. Σημαίνει να μην υπόκεισαι σε αυτή την προλεταριοποίηση. Πανεπιστημιακό άσυλο δεν σημαίνει απλά προστασία από τη βία του μπαχαλιάκια.

Σημαίνει και προστασία από τη βία του αφεντικού, δημόσιου ή ιδιωτικού, που επιβάλει στον διδάσκοντα και στον φοιτητή μια τυποποιημένη γνώση που ξεπετά την διαδικασία μάθησης, καταργεί τη μόρφωση και εν τέλει συνθλίβει την δημιουργία νέας γνώσης.

Για όλους αυτούς τους λόγους κ. και κ. της ΝΔ θα μας βρείτε μπροστά σας. Για αυτό όχι μόνο καταψηφίζουμε αλλά θα καταγγέλλουμε το νομοσχέδιό σας.

Φαίνεται πως έχετε πείσει τους εαυτούς σας ότι η κατάργηση του ασύλου είναι η μία, γρήγορη κίνηση που θα κόψει τον Γόρδιο Δεσμό της ανομίας στα πανεπιστήμια. Τίποτα τέτοιο δεν θα κάνει. Απολύτως τίποτα.

Υπάρχει όμως μια γρήγορη κίνηση που πραγματικά θα έπληττε την ανομία, την ασυδοσία, την διαπλοκή στην καρδιά των πανεπιστημίων μας. Μια κίνηση που, ομολογώ, μόνο η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να κάνει: ΚΑΤΑΡΓΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΔΑΠ! Την παράταξη που εκμεταλλεύεται και αναπαράγει την διαπλοκή των κακώς κειμένων στο δημόσιο πανεπιστήμιο γαλουχώντας έτσι τα μελλοντικά στελέχη της παράταξής σας.

Θέλετε να αναβαθμίσετε το πανεπιστήμιο; Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. ΚΑΤΑΡΓΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΔΑΠ!